Een verslag met dank aan Arjan
De dag begon met redelijk wat thermiek en niet alteveel wind. Lyckele en Herman wisten in de eerste rondes allebei hun groepen steeds te winnen en gingen tijdens de middagpauze nek aan nek om de koppositie. Er was tot dan zeker thermiek te vinden maar pas boven de 150m bruikbaar.
In de middag nam de wind nog toe en werd ook vlageriger. Er was thermiek, maar er waren ook grote daalgebieden en in die condities is er van alles mogelijk. Er waren rondes te zien waarin mensen 3x gestart zijn en 3x binnen 3 minuten weer op het dek lagen. Dit ondanks de starthoogtes van 200 meter.
Zowel Jacob Bos met zijn Climaxx als Martijn Visser en Erik Velthuizen beiden met een Mandarin wisten onder die omstandigheden hun 1000-ers te scoren, wat natuurlijk een enorme opsteker voor ze was. Ook Justus Moree met zijn Diva kwam heel dicht bij een gewonnen ronde.
Herman en Lyckele bleven zeer constant goed gaan, maar ook Har Sanders met zijn Scout liet zien het vliegen niet verleerd te zijn. Hij scoorde over de hele dag één 1000-er maar zat er verder wel steeds heel goed bij.
De landingen werden steeds moeilijker; Lyckele en Jacob wisten hun stippen vrij consequent te benaderen, voor bijna alle anderen verliep dat minder soepel. Variërend van landingen op meer dan 50 meter afstand tot schade aan de modellen in een uiterste poging zo laat mogelijk op final te gaan, wat gister grote risico’s met zich mee bracht door de tamelijk extreme windgradiënt vlak boven het veld en turbulentie.
Opvallend, naast de magere landingsscores, zijn de starthoogtes; niemand startte onder de 100 meter en het gros deed dat zelfs niet veel lager dan 200m. Ook het aantal vluchten met volgevlogen werktijd was extreem laag.
Al met al een zeer uitdagende wedstrijddag waarbij opperste concentratie, oplettendheid en wellicht een beetje geluk echt noodzakelijk was.
Heel mooi ook om te zien dat zelfs onder deze omstandigheden vrijwel alle soorten modellen (glas, ribben, oud, nieuw, licht, zwaar) zo af en toe hoog wisten te scoren.
