Als ik nu van achter de computer naar buiten kijk zie ik egaal grijze lucht. Maar het is fel licht en als ik dan met mijn ogen knijp voel ik mijn hele gezicht trekken want gisteren was echt een flink zonnige dag en door mijn eigen stommiteit heb ik de hele dag zonder pet naar al het mooie vliegen gekeken en loop ik vandaag met een kop als een aardbei rond.
Het strijdtoneel van zaterdag 18 Mei was het veld van RMF Friendship in Dalfsen. Een zeldzaam strak biljartlaken van 100 bij 100meter dat gelegen is tussen grote stukken landbouwgrond ergens in het landelijke Overijsel. De enige lichte belemmering qua vlieggebied is een hoogspanningskabel die zo’n 400meter noord van het veld langs loopt, verder mag iedereen doen wat hij wil of durft.
De aanwezige clubvertegenwoordiging, die ons heerlijk wist te voorzien van broodjes bal/frikandel en koude blikjes fris, vertelde mij dat er relatief weinig ‘zwevers’ lid zijn van deze club en dat was voor het f5j-gezelschap verbazingwekkend om te horen want het veld en de omgeving lenen zich echt prefect voor een rondje thermieken!
En dat is precies waarvoor we deze zaterdag allemaal weer aanwezig waren en waar we dus ook nog eens getrakteerd werden op veel zon, weinig wind en zeer thermische omstandigheden.
De afspraak is dat we rond 09:00 aanwezig zijn om het veld op te bouwen. In mijn huidige ‘functie’ ben ik graag op tijd maar toen ik om 08:40 bij het clubhuis aan kwam moest ik mijn autootje al heel ver weg parkeren omdat er al zoveel deelnemers aanwezig waren.
Met wat extra handen stond alles ook in een mum van tijd klaar en voor dat het half 10 was kon ik het veld al vrijgeven voor proef-, trim- en oefen-vliegen. Met een vers bakkie koffie erbij begon de dag zo redelijk stress-vrij……..dacht ik.
Een oplettende deelnemer had gezien dat de score kaartjes, waar de qr-codes voor de e-scoring nu wel goed geprint waren, een vakje mist voor de cruciale starthoogte en een nóg meer oplettende aanwezige miste dit ook in het menu van de telefoon en dat is niet goed!
Om te voorkomen dat we alsnog alle resultaten met het handje in moeten vullen had ik alle extra tijd nodig om er achter te komen wat er mis was. Gelukkig ben ik inmiddels net handig genoeg met GliderScore om te vinden dat ik nog 2 vakjes aan moest vinken voor Height Entry en Landing Bonus. En met nog maar 2 minuten te gaan voor de start van de 1ste ronde werkte alles toch nog naar behoren en kon het feest van start.
Uit de nabije omgeving van het veld bleek toen ineens nóg een thermiek liefhebber aanwezig, die graag een robbertje mee wilde stoeien. Deze had zich niet aangemeld of ingeschreven maar met nog minder dan 1 minuut te gaan kwam deze roofvogel, volgens mij een buizerd maar ik ben geen kenner, op een hoogte van 60 a 80meter aan gecirkeld.
Hij gaf dus overduidelijk aan waar de eerste thermiekbel zich bevond en ik zag ik heel wat piloten onrustig dansen om hun vliegtuig er zo snel, en liefst zo laag mogelijk, achteraan te sturen.
Meestal begint een wedstrijd enigszins conservatief. Je wint de wedstrijd niet in de 1ste ronde maar je kan er wel de basis leggen om naar het einde toe ruimte te krijgen voor een gokje.
Maar met zo’n overduidelijk aanwezige thermiekbel gaan de remmen los en de motoren rond de 80meter al uit!
Ik weet dat er genoeg op Youtube en Vimeo te vinden is over f5j-starts van 20meter of nóg lager maar ik heb dit op Nederlandse wedstrijden nog nooit gezien. De benodigde starthoogtes om die 10 minuten vol te vliegen zitten toch vaker boven de 100meter dan er onder en als dan in ronde 1 onder de 80meter de motor uit kan is dat dus gewoon een ijzersterk begin.
En dat allemaal dankzij een niets vermoedende roofvogel die, zich van geen kwaad bewust, rustig aan kwam cirkelen. Helaas voor dit exemplaar werd hij dus het mikpunt van 7 fanatieke piloten en zag hij zich achterna gezeten door even zoveel modelzwevers, ik meen dat hij het toen snel voor gezien hield en weg flapperde.
De toon was nu echter wel overduidelijk gezet om er meteen vanaf de 1ste ronde vol voor te gaan en dat bleek bij de start van de 2de ronde meteen een klapper. Want nu was er geen behulpzame vogel om het aan te geven en ook de thermiek was niet zo vanzelfsprekend als een kwartier daarvoor.
Er waren wel windrichting- en temperatuur veranderingen, dat zijn dé graadmeters voor het aangeven waar de thermiek zich bevind, maar dit bleek niet voldoende indicatie te geven. Dus waar iedereen in de eerste groep de tijd vol wist te vliegen, zag ik in de tweede groep al na een paar minuten modellen op de stip komen, en mocht er zelfs al een enkele ‘walk of shame’ gemaakt worden om het model meer dan 75meter van de stip op te moeten halen en een nul in de app aan tikken.
Misschien geschrokken door dit bizarre verschil in twee op een volgende rondes werd er vervolgens iets behoudender gestart maar over het geheel genomen bleven de hoogtes relatief laag voor Nederlandse begrippen, ik denk dat de meeste 10minuten vluchten gestart zijn tussen de 125 en de 150 meter hoogte.
De dag bleek wel een goede uitdagende dag te worden waarbij echt niet elke hogere start een gegarandeerde volle bak was, en ook niet waarbij de eerste bel meteen de juiste bleek. Er werden in de zelfde rondes even zoveel nulletjes uitgedraaid en/of te vroeg geland als dat er tot onmogelijke hoogtes weg gecirkeld werd waardoor het op tijd beneden zijn een uitdaging word.
Ook de onderlinge competities werden fanatiek gevlogen. Binnen de algemene NK F5j is bijvoorbeeld ook een Noordelijk conflict tussen deelnemers die zich rond om de Drents/Groningse grens verenigd hebben. De vaak aanwezige Zeeuwse delegatie, deze keer met slechts 2 man, houdt elkaar in de einduitslag altijd goed in de gaten en Frans Doff blijft trouw aanspraak maken op de titel “beste hout”.(hij is daar helaas nog even de enige in…..ik hoop dat daar nog verandering in komt!)
Ook tussen de rondes door zocht men elkaar weer op met “hoe hoog?” “welke tijd?” en “hoe was je landing?”…..heel gezellig en ik heb de hele dag veel vrolijke gezichten gezien.
En die was nog niet voorbij want die eeuwige keuze voor hoe hoog je gaat starten en waar je dan wilt zitten blijkt elke keer weer gewoon lastig en het was vandaag maar weinigen gegund om constant elke ronde vol te vliegen.
Zelf vloog ik altijd aan de hele veilige kant. Ik start relatief hoog want ik kan die wind niet zo goed lezen en heb alle tijd nodig om een goede bel te vinden en dat kan nog best goed uitpakken al zeg ik het zelf (want ik ben maar wat trots op mijn 9de plek in 2018 en grijp elke kans aan om daar mee op te scheppen!)
Maar om mee te dingen voor een topklassering is dit een ander verhaal. Die 10 minuten vol is een eerste vereiste maar de jongens bovenaan doen dat dus (bijna) elke ronde en dan ook nog eens zeer regelmatig met een starthoogte van ruim onder die (voor mij) magische 100 meter.
Vele 1000-ers zijn gescoord met starthoogtes rond de 70 meter maar er was er 1 die hier een keertje met kop en schouders boven, of eigenlijk onder, iedereen uit stak!
Peter Zweers wist als een van de weinigen bijna alle rondes vol te vliegen en besloot om de 7de en laatste ronde een gokje te wagen. Hoe hij wist waar hij moest zijn is het geheim van de smid, en natuurlijk ook de reden waarom hij titelverdediger is, maar hij heeft die 7de vlucht 9minuut en 57seconden gevlogen vanaf een onwaarschijnlijk lage 32meter!
Ik kan mij niet herinneren dat ooit eerder in de Nederlandse competitie te hebben gezien en durf dat bij deze wel een Nederlands record te noemen. (Mocht ik hier geen gelijk in hebben dan hoor ik dat graag) en met deze waanzinnige vlucht wist hij nipt het podium te bereiken op slechts 0,82% achter de uiteindelijke winnaar.
De verschillen waren minimaal in de top en de 2 plaats werd gepakt door de man met de laagste gemiddelde starthoogte: Karel van Baalen.
Het scorelijstje hiervan kijkt naar alle vluchten, niet alleen de 1000-ers, en deelt alle vliegtijd op de hoogte-penaltys, het lijkt ingewikkeld maar het is wel simpel: wie vliegt er het langst vanaf de laagste hoogte. Ik vind het echt heel knap hoe hij nooit echt boven de 100 meter de motor uit zet en toch bijna elke keer weer op het laatste moment beneden is.
Maar de 1ste plek wordt niet alleen bepaald aan de hand van jouw vlucht maar ook, of juist, t.o.v. je tegenstanders in de rondes en vandaag was daar 1 man nog net even wat constanter. Als hij niet zelf de 1000-pakte zat hij er heel dicht bij en die ene keer dat hij gokte, en verloor, kon hij schrappen omdat het slechtste resultaat nu eenmaal vervalt na 5 gevlogen rondes.
Vandaag was dus echt de dag van Geert van Melick en waar de rest hem wel de hete lucht in de nek ademde, P2 en P3 hebben nooit meer dan 1% bij hem vandaan gestaan, stond hij na elke download van de scores consequent bovenaan.
En dan moet er ook nog even bij gezegd worden dat Geert zijn vliegtuigen zelf ontwerpt en bouwt en dat is in het huidige f5j werkelijk bijzonder te noemen!
Dit was zijn 1ste overwinning in een F5j wedstrijd en als ik naar de lichtjes in zijn ogen keek smaakt het naar mee…. heel knap gevlogen!
De volgende ronde is op het veld van Delta in het Zeeuwse Oosterland en ik hoop dat velen weer een dagje mee komen vliegen. Ook als je het die andere competities lastig wilt maken ben je welkom hoor! Ik denk dat Frans graag een uitdager in zijn zelf opgelegde klasse ziet en wie weet kunnen we nog veel meer verzinnen: een Utrechtse uitdaging bijvoorbeeld (er trainen een paar man daar in de regio geloof ik) en er zijn er maar weinig uit Zuid Holland en dat is eigenlijk ook wel jammer.
Dan sluit ik dit schrijven af met de melding dat er bij mijn weten deze keer geen enkele grote schade is gevlogen. Geen boomlanding, geen midair, geen aanvlieging in de landing met schade tot gevolg. Er is gewoon heel netjes, heel correct en heel veilig gevlogen door iedereen….mijn complimenten!
oh ja…….en een bedankje aan Brian van de Gouw die de hele dag met zijn telefoon in de weer was om wat beeldmateriaal op Facebook te kunnen plaatsen. Om de een of andere reden ben ik te druk om daar ook nog aan te denken gedurende de dag.
Justus
Je hebt er weer een mooi inspirerend verslag van gemaakt Justus. De wedstrijdleiding was ook dit keer in jouw vertrouwde handen. Complimenten hiervoor en graag tot een volgende keer!